Koji vam se Logan najviše sviđa?

Originalni "loogan" prve generacije, ako može tako da se kaže, se proizvodio u Dačija fabricu u Rumuniji

Krenimo od početka i originala koji je dizajniran u Renoovom centru pored Pariza i razvijan pod oznaklom „X90“. Projekat je najavljen 1999. godine, da bi prodaja „logana“, pod znakom Dačije, startovala septembra 2004. Reno, kao glava porodice (od 1998. godne), nije planirao da jeftini „logan“ prodaje u zapadnoj Evropi, ali su Francuzi brzo promenili ploču i „logan“ u top paketu je stigao juna 2005.

"Reno tondar 90" se sklapao u Iranu, gde se kasnije prodavao pod oznakom lokalnog proizvođača Kodro iz Teherana

I, dok je Dačija bila rezervisana za Evropu, „logan“ je život sa oznakom Reno nastavio u Južnoj Americi i Aziji. Recimo, u Irani se prvo prodao kao „reno tondar 90“, da bi promenio ime u „kodro tondar 90“ po lokalnom proizvođaču iz Teherana.

Mahindra je posle razlaza sa Renoom nastavila da "logan" prodaje kao "verito"

U Rusiji je, logično, korišćen brend Lada i „logan MCV“ se prodavao kao „lada largus“. Takođe, pik-ap verzija „logana“ se proizvodila u Nisanovoj fabrici u Južnoj Africi i model je imao oznaku „nisan NP200“, dok se klasičan „logan“ u Meksiku prodavao kao „nisan aprio“.

Rusi su kupovali "ladu largus", odnosno "logan MCV"

Naravno, ne bi trebalo ni da zaboravimo verziju za indijsko tržište gde se „logan“ prodavao pod znakom Mahindre. Nakon razlaza Mahindre i Renoa, indijski proizvođač je nastavio da sklapa automobile, ali pod imenom „verito“ („logan“), odnosno „verito vajb“.

Takođe, "logan" je mogao da se kupi i sa oznakom Nisana

Da ne bude zabune, u pitanju je prva generacija „logana“ (od 2004. do 2012. godine), koja se proizvodila u fabrikama u Rumuniji (Dačija), Maroku (Somaka), Rusiji (Avtoframos i Lada), Južnoj Africi (Nisan), Indiji (Mahindra), Iranu (Pars Kodro), Kolumbiji (Sofasa) i Brazilu (Reno Brazil).