Za jake i mesnate plodove zaštitite biljke pepelom od drveta

 PoweredBy AGROmedia

Što se tiče zastupljenosti pojedinih elemenata u pepelu, u prvi plan se ističe prisustvo alkalnih i zemnoalkalnih metala (kalcijuma, kalijuma, magnezijuma), koji utiču na regulaciju pH vrednosti zemljišta, odnosno smanjuju njegovu kiselost. Odnos N:P:K (azot:fosfor:kalijum) u pepelu je 0:1:3.

Zatim, komponente pepela, poput kalijuma koji preovlađuje, utiču na stabilnost vodnog režima biljaka, dok ima i pozitivan uticaj na formiranje i čvrstinu biljnog tkiva. Kasnije vrši uticaj na jačanje otpornosti biljke na sušu. Takođe, pozitivno utiče prilikom cvetanja i plodonošenja biljaka, a ima i ulogu u formiranju plodova (dobijaju se jaki, čvrsti, mesnati plodovi).

Pepeo se u zemlju unosi u jesen ili rano proleće, u vidu sejanja kroz red voćaka (u pojasu od po 25 cm sa obe strane stabla biljke), a zatim se zakopa frezom ili ručno. Važno je napomenuti da se pepeo, kao ni stajsko đubrivo ne stavljaju uz stabljiku biljke, već isključivo u pojasu od 25 cm, da bi ga biljka nakon zakopavanja lakše i potpuno usvojila.

Pepeo takođe povećava rastresitost i ocednost zemljišta, a posebno je dobar pri primeni kod teških zemljišta, zbog sadržaja gorepomenutih elemenata. Bitno je napomenuti da se zabarena zemljišta ne smeju tretirati pepelom, kao ni slana zemljišta kojima je neophodan sumpor, a ne kalijum. Takođe, pepelom se ne zastiru biljke u fazi nicanja, jer ima negativan uticaj i može oštetiti (u krajnjem slučaju i osušiti) mladu, neformiranu biljku.

Najkasniji period za primenu pepela je oko 120 dana pred početak berbe. Značajno je pomenuti da se primena osnovnog đubriva (veštačkog ili stajskog), mora razgoditi od primene pepela najmanje za 60 dana, i u tim situacijama se preporučuje da se stajnjak u zasad uvede na jesen, a pepeo u rano proleće.

Opširnije pogledajte OVDE.